despedida,Julia,un lugar celestial,mucho pensieros

Wauw, wat je allemaal meemaakt in zo'n andere wereld als wat je gewend bent.. Er gebeurd zo veel, je ziet zo veel, je hoort zoveel, je voelt zoveel, je denkt zoveel..
Merk dat het steeds beter doordringt in wat voor wereld ik nu leef, en zeker dringen er ook onwijs veel dingen door tot mezelf. Altijd even makkelijk en leuk is het niet, leerzaam zeker wel.. Ik merk dat ik alles wat ik zie,hoor,voel, meeneem en soms is dat best zwaar. De kinderen op het tehuis leer je steeds beter kennen, en zo ook achtergronden, sommigen delen ervaringen, gedachten en gevoelens met je die veel indruk achterlaten.
Het is zo anders dan wat je gewend bet, ik merk dat ik daar met school zeker ook moeite mee heb. Er worden dingen van me verwacht die niet overeen komen met de werkelijkheid hier, en ik kan deze werkelijkheid (helaas) niet veranderen. Het belangrijkste vind ik dat ik iets kan betekenen voor (in ieder gevaal een paar van) deze kinderen, op een manier die voor hun goed is, en niet alleen op een manier om 'dan maar mijn punten te halen'. Het enige wat er op zit is mijn werk op mijn eigen manier proberen te doen, en dit koppelen aan wat er van mij verwacht wordt, en hopen dat het zo goed is.
Behalve bij mezelf, zijn er ook hier weer een hoop dingen gebeurd en veranderd.



Afscheid
Vorige week zijn Ilena, Natasja en Mariska alweer vertrokken naar huis.. Raar zeg, om al drie vrijwilligsters uit te zwaaien, de tijd vliegt echt voorbij .. Vond het heel jammer afscheid van ze te moeten nemen, en het was wel gek om daarna gewoon weer door te gaan, maar dan zonder hun.
In het begin zijn we met een klein groepje begonnen, waaronder Natasja, Ilena en Mariska, verder Jeremy, Mara, Wouter en ik. Gek om dan een aantal mensen waar je veel mee gewerkt heb uit te zwaaien. Maargoed, zo gaat dat, ik zal nog een hoop mensen moeten uitzwaaien voor mijn tijd erop zit..!
Als afscheid werd er woensdagmiddag een lunch georganiseerd voor alle vrijwilligers, samen met Lupite (la directora) en hebben we met z'n allen samen gegeten. Na wat praatjes, bedankjes en cadeautjes zijn we de activiteitenruimte gaan versieren. We hadden voor die avond dat ze weggingen namelijk een disco georganiseerd voor alle kinderen en vrijwilligers. Eerst waren de kleintjes van Maternal aan de beurt, lekker dansen! Daarna de groteren. Leuk om te zien dat ze hier helemaal niet van die stijve, nuchtere nederlanders zijn maar gewoon allemaal lekker gaan dansen zonder schaamtegevoel :D Helaas werd het hele feestje vroegtijdig afgelast, omdat het niet duidelijk doorgegeven bleek te zijn aan de 'leidinggevenden' op het tehuis, en aangezien er ook kinderen bij bleken te zijn die straf hadden hebben ze alles maar stopgezet. Met als gevolg dat ze de rest van de avond, tot ze naar bed moesten, voor de tv hebben gehangen op het binnenplein. Om deze scheve regels kan ik zo boos worden!! Laat die kinderen gewoon een leuke avond hebben!! lekker dansen en bewegen, dat is in ieder geval beter dan nutteloos voor de tv hangen .. Maargoed, zo zijn er wel meer dingen waar je je elke dag boos om kan maken...
Jammer van het einde, maar voor de rest was het een hele geslaagde avond!



Julia
Vorige week woensdag is Ana, de vrouw van Ferry, bevallen van een kindje!! Ze heet Julia(Juliana), ze is gezond en groot! Ze woog al 4 kilo bij de geboorte! Ana moet wel blij zijn geweest met het feit dat je in Mexico ervoor kan kiezen of je een keizersnee neemt ;) Wat ze dus ook heeft gedaan. We zijn vrijdag even op kraambezoek geweest met wat cadeautjes :) Het kindje is in tegenstelling tot Isabela (hun andere dochtertje) donkerder, heeft al heel wat donkere haartjes. Dus nu heeft de blanke blonde Isabela er een klein lief donker zusje bij! :D



Dia de los Muertos
Vrijdag was het 'Dia de los Muertos' in Mexico, dit schijnt op veel plekken groots gevierd te worden. Op het tehuis waren er al voorbereidingen getroffen, er werden versieringen opgehangen en een altaar geplaatst voor de overleden bekenden en ter ere van de feestdag zelf.

Die avond zijn we de stad in gegaan om te kijken wat er te beleven viel, en hoe zo'n dag nou gevierd wordt.. Bleek dat er die dag daarvoor wel veel 'tentoonstellingen' waren, van allemaal verschillende altaren ter ere van de doden, maar dat was die avond al niet meer. Verder was er in de stad niet veel bijzonders te beleven, niet wat wij hebben gezien in ieder geval. Toen zijn we maar doorgegaan naar de Feria, dat feest wat de afgelopen twee weken in Colima was. Deze happening wordt elk jaar in Colima georganiseerd rond de tijd van de Dia de los Muertos. Twee weken lang is een heel gebeid omgetoverd tot een soort van feestterrein, met kraampjes,restaurantjes, barretjes met live muziek, een grote kermis, kunst op straat etc. Dat is heel leuk, en vaak ook druk, voor de rest is er namelijk in deze tijd niet veel te beleven in Colima, dicotheken etc. zijn deze twee weekenden dicht door de Feria. Er komt dan ook een groot deel van de bewoners van Colima hier op af.

We waren er al een paar keer eerder geweest en toen was het leuk, dit keer hadden we het alleen na een uurtje wel gezien, want het was STAMPenSTAMPvol! Je kon echt niet meer normaal lopen,en er was óveral kabaal wat van de kraampjes, de kermis, de cafés kwam, wat behoorlijk irritant was na een tijdje. Toen hebben we besloten om naar een cub te gaan genaamd 'Heaven' waar we wel eens van gehoord hadden. Dit bleek een homoclub te zijn! Voor mij geen probleem, ik was wel benieuwd hoe het daar zou zijn, maar Wouter vond het een wat minder leuk idee:P Uiteindelijk hebben we toch besloten te gaan. Die avond was een speciaal feest, heel veel mensen waren verkleed ivm dia de los muertos. We zijn naar binnen gegaan en ik moet zeggen dat ik mijn ogen wel heb uitgekeken;) Ik vond het wel grappig om te zien allemaal, Wouter had het na een uurtje wel weer gezien dus toen zijn we maar mee terug naar huis gegaan. Al met al een bijzondere avond ;)!



Melaque & Barra de Navidad
Zaterdag hebben we de bus gepakt op weg naar het mooiste weekendje tot nu toe! Naar Melaque, een klein badplaatsje. We kwamen aan bij een supermooi strandje bij een klein dorpje, wat vlakbij Barra de Navidad ligt. Barra de Navidad is een wat grotere, touristischere badplaats. Raphaela en David waren de avond van te voren al vertrokken, dus die hebben we ontmoet bij het hotelletje waar zij verbleven. Een heel mooi, gezellig en leuk hotelletje! We kregen een kamer met z'n zessen, wat betekende: een grote kamer mét balkon! Mét fantastisch mooi uitzicht op de zee!! We gingen helemaal uit ons dak toen we het zagen ;) Die dag hebben we lekker op het strand gelegen, in de zee gezwommen en van het uitzicht genoten. Er waren heel wat eilandjes in de zee te zien, eigenlijk stukjes bergen in de zee. Vanaf het strand liep er ook een grote bergrug zo het water is, zó ongelooflijk mooi om te zien! Ik was wel benieuwd hoe ver je langs de bergen kon lopen tot je bij het water kwam, dus met Marieke heb ik het stukje kust afgelopen tot de eerste schiereilandjes, en dat was zoooo mooi om te zien! Na wat klauteren over wat rotsen hadden we een welverdiend mooi uitzicht, met aan de ene kant de baai waar we zaten, en aan de andere kant de uitgestrekte oceaan met wat bergen aan onze linker- en rechterhand. Wauw wauw wauw!!

Die avond hebben we met z'n allen in een leuk klein mexicaans restaurantje gegeten, wat eigenlijk gewoon in een soort achtertuin was bij een huis. :) Daarna doorgegaan naar een cafeetje met hele leuke muziek, gezellig op het strand gezeten al luisterend naar het geruis van de golven, en daarna door naar een 'discotheek' wat eigenlijk meer een omgetoverde schuur was. :P Toen we weer thuis waren hadden Marielle, Wouter en ik eigenlijk nog wel zin in een duik, dus zijn we nog snel even de zee ingerend:D! Heerlijk, en vreemd, om zo in de nacht in de zee te zwemmen!

De dag daarna hebben we weer een lekker rustig dagje gehad, nog een keer de kust afgelopen tot de eilandjes en hele mooie fotos gemaakt (zie de link!) Marielle en ik wilden op een rots klimmen die een stukje in de zee lag om een foto te maken, toen we er eindelijk op stonden na wat geklauter, begon Marielle ineens keihard te gillen! Bleek de hele achterkant van die rots vol te zitten met krabben, hele grote! Ze krioelden alle kanten op, dus na snel wat fotos geschoten te hebben zijn we ook weer heel snel die rots afgeklommen ;)

Na wat winkeltjes bekeken te hebben, en even wat gegeten te hebben we de bus weer naar huis gepakt. Het was echt een heerlijk weekend en het kwam ook op een heel welkom moment, even helemaal eruit en even nergens aan denken . :) Voelde me de afgelopen week weer wat opgeladen dus dat was fijn.



Afgelopen week
Deze week was het weer zwemweek, dus mochten alle kinderen dinsdag, woensdag en donderdag zwemmen tijdens de activiteitenuurtjes.

Verder ben ik veel bezig met mijn school opdrachten en probeer hier zo goed als het gaat aan te werken. Na een paar keer groepstherapie te hebben gegeven heb ik besloten over te gaan op individueel, of voor later, in ieder geval mijn groepje te verkleinen. 5 kinderen in een groepje is hier gewoon écht te veel. Ik merkte dat ik niets bij ze kon bereiken en dat ze er dus eigenlijk ook niet veel aan hadden. Deze kinderen hebben qua opvoeding maar heel weinig meegekregen, dus de basale (sociale) vaardigheden zijn ver te zoeken. Eigenlijk zou je gewoon bij het begin moeten beginnen, en ze allerlei dingen leren wat betreft luisteren, samenwerken etc. Dit lukte in mijn groepje helemaaal niet, en kon dus ook weinig nuttigs doen. Ben nu overgestapt op individuele therapie, heb afgelopen week een sessie gedaan met een meisje van Maternal, de kleineren, en dit ging al een stuk beter dan in een groep. Individuele aandacht krijgen de kinderen hier amper, ze leven allemaal in 1 grote groep, en er zijn niet genoeg mensen om ze allemaal zo af en toe individuele aandacht te geven. Wat dat betreft is individueel werken naar mijn idee ook beter, want dat hebben ze hier écht nodig, gewoon even een uurtje aandacht voor zichzelf, en de weet dat ze naar iemand toe kunnen als er iets is. Ik hoop dat ik zo wat kan opbouwen. Tegenslagen zijn moeilijk, maar ik merk dat ik er ook heel veel van leer, en probeer wat ik leer mee te nemen in mijn volgende sessies etc. Makkelijk is het niet, helemaal zonder begeleiding, maar stapje voor stapje hoop ik wat kleine dingetjes te kunnen bereiken.





Spaanse conversatieles

Vanochtend ben ik met Mara, Annemiek en Eva, en Ferry, naar de universiteit van Colima gegaan. Ferry geeft daar Nederlandse les aan 3 studenten, en hij had een conversatieles gepland met een paar vrijwilligers en die studenten. We mochten mee, dus vanochtendvroeg op naar de universiteit. Na even voorgesteld te hebben aan de studenten (1 jongen van ong. onze leeftijd, 1 vrouw van 29, en een gepensioneerde man die het gewoon leuk vind om verschillende talen te leren) hebben we elkaar geïnterviewd, wij in het spaans, zij in het nederlands. Daarna een verhaaltje van Jip en Janneke vertaald :P Lekker typisch nederlands.. En een rollenspel gedaan. Was superleuk om te doen, en om de universiteit eens te zien! Ik merk dat ik al heel veel versta van het spaans, en het spreken gaat ook stukken vooruit.

Met mijn spaanse lessen ben ik nu alleen over met Mara, aangezien de andere drie vrijwilligsters vertrokken zijn, en Wouter geen spaans meer volgt. Ferry heeft besloten, aangezien ons spaans al redelijk goed is, om de derde en de vierde maand van de cursus in één maand te doen! Het gaat nu heel snel! over 3 weken hebben we al de eindtest, daarna vertrekt Mara en dan zal ik de laatste maand van de cursus nog bij de 'gevorderden' groep volgen en aan conversatie etc. werken.


Dit weekend blijven de meesten een weekendje op het tehuis, ik ook, genoeg te doen.. Vanavond misschien nog een keertje naar de Feria, aangezien het het laatste weekend er van is.


Zo, nu hebben jullie wel weer even genoeg leesvoer denk ik :P ,

Hasta luego! Y admira las fotos en ese sito !

http://www.facebook.com/album.php?aid=47600&l=7f998&id=624344219

Saludos y besos desde Colima!