mentale voorbereiding..

het wordt weer eens tijd voor een berichtje, voordat het al de laatste is! Heb nog maar minder dan 2 weken voor ik mijn mn kop vol met ervaringen weer in nederland laat zien..!

Waar waren we gebleven.. Jas is twee weken geleden weer (met tegenzin) vertrokken, volgens mij had hij de smaak ook goed te pakken of niet dan ;) Super om te zien hoe goed hij hier zn plekje vond enzo :D Jas kreeg vrijwel meteen toen we terugwaren op het tehuis wat projecten om aan te werken: Martijn, de vriend van Marieke die er toen ook nog even was, had het plan om een zandbak te bouwen op het terrein van maternal. Jas heeft hierbij geholpen, het is echt mooi geworden! was leuk om ze zo bezig te zien, en iedereen die langs liep hielp even een handje mee, vrijwilligers en kinderen!
Nu spelen de kids er bijna elke dag in en ze vinden het heerlijk!

Verder heeft Marieke er nog voor gezorgd dat er een gigantisch supermooi speelhuis voor op het tehuis kwam, dat ze met haar sponsorgeld heeft gekocht. het is echt een superding, helemaal van hout en met alles erop en eraan!! Huisje, schommels, klimrekje, tunneltje, glijbaan.. Jas was begonnen met het in elkaar zetten Karin en Annemiek hebben het fanatiek afgemaakt toen jas wegwas, in maar een paar dagen! Het is echt een suuupermooiding!

verder moest er nog een kamertje opgeknapt en opnieuw geschilderd worden, ook dit heeft jas gedaan. het was wel leuk dat hij wat projectjes te doen kreeg zodat hij aan iets kon gaan werken. :)

Het weekend zijn we toen samen met de rest naar Barra de Navidad geweest, nog even één laatste keer (voor mij heel waarschijnlijk ook) genieten van die mooie plek..

Die week daarna hebben we met z'n allen gewerkt aan het open podium 'el circo de la casa hogar san josé'! Marije en Mariëlle moesten iets groots organiseren voor school, en besloten om een open podium te organiseren met zn allen. Superleuk! Alle kinderen die mee wilden doen mochten zich inschrijven, en zo hebben we in 1 week keihard gewerkt om ervoor te zorgen dat alles af zou komen.
ik begeleidde samen met Marije de twee meisjes die voor de presentatie zorgden, ze deden het heel leuk en zagen er uiteraard supermooi uit ;) en samen met eva begeleidde ik een groepje meisjes die een toneelstukje wilden doen. zo leuk om te doen, ze hadden zelf eigenlijk al heeel veel ideeën, wij hoefden het alleen een beetje vorm te geven en helpen met oefenen... Eva en ik moesten er ook aan geloven, ze wilden dat wij ook meespeelden.. ik mocht leuk de 'boze tante' spelen die ze continue in de maling namen, stoelen onder haar kont vandaan trokken, ondergooiden met water etc.. ha-haa, altijd leuk vrijwilligers pesten ;)
maar ze deden het supergoed, was zo trots op ze!

verder waren er dansjes, liedjes, een clown, en wij als vrijwilligsters deden aan het einde ook nog een act: sister act :P wat ook meteen de opening van de disco was. het was echt een geslaagde avond, de jongsten deden mee met dansjes en kunstjes, ouderen deden liedjes of dansen, en zelfs gonzalo, die meervouwdig gehandicapt is, deed mee! marije had een hele leuke circusact met hem gedaan en hij vond het echt geweldig! hij zat zo te schateren in zijn stoel, zo mooi om te zien!

En toen was het alweer bijna tijd voor jasper om te vertrekken.. jammer genoeg lukte het qua geld enzo niet om z'n ticket nóg een keer te verlengen, wat hij eigenlijk wel heel graag wilde.. maarja, het was in ieder geval een supermooie tijd en zowiezo al langer dan gedacht :)

het laatste weekend dat Jas hier was zijn we in Guadalajara geweest om nog een laatst leuk weekendje samen te hebben. We zijn toevallig bij een heel leuk marktje terechtgekomen, niet zo een waar ze eigenlijk altijd hetzelfde verkopen, maar eentje met heel veel verschillende mensen, alternatievere spulletjes, een optredend bandje,we hoorden zels goa en tekno uit de speakers komen! haha, nooit verwacht dat hier nog te horen. superleuk om te zien en rond te lopen en interessant met verschillende mensen van daar te praten.
op dat marktje kregen we ook een flyer van een feestje die avond in guadalajara.. jas zou de volgende ochtend om 8 uur vliegen, wat betekende dat we half 6 de deur uit moesten.. maarja, laatste avond blijft natuurlijk laatste avond ;)
Dus zijn we toch maar op zoek gegaan naar het feestje. Het was uiteindelijk in een beetje een afgelegen wijkje waardoor we ons toch een beetje gingen afvragen of het wel klopte. uiteindelijk hebben we het dan toch gevonden, het bleek gewoon in een oude fabriekshal ofzo te zijn.. toen we aankwamen was er nog bijna niemand, maar de muziek maakte alles goed! langzamerhand kwamen er wat meer mensen en hebben we lekker staan dansen :D toen we weggingen werd het pas een beetje druk maarja, de wekker zou over niet al te lang weer gaan... maar we waren blij dat we uiteindelijk nog even gegaan zijn gegaan zijn:D en mijn biologische klok mogen we wel héél dankbaar zijn, want ik werd heeel toevallig om 5 uur wakker, toen ik erachter kwam dat de wekker niet was afgegaan.. whaa! snel jas wakker gemaakt, onze spullen gepakt en naar het vliegveld gegaan. Gelukkig is uiteindelijk alles gelukt en is jas weer op het vliegveld gestapt, en ben ik weer teruggegaan naar Colima.. Gek om weer afscheid te nemen, maar dit keer voor niet zo lang in ieder geval..

Verder ben ik nog bezig met mijn laatste thereapiëen afronden.. ik werk nu ook met twee jongens van 14 en 12 jaar. ook was ik nog bezig met Vanessa, maar die is al een hele tijd niet meer teruggekomen op het tehuis:(.. Ze is een keer naar huis gestuurd wegens slecht gedrag en sinds toen zijn zij en haar zusjes niet meer teruggekomen ... Het is wel vaker gebeurd dat ze er een week niet waren ofzo, maar het is nu al twee weken geleden en ik vrees dat ze niet meer terugkomen.. Ik hoop het zo, voor hun, van wel! en zelf zou ik heeel graag afscheid nemen van ze, en vooral van Vanessa, aangezien ik daar toch best een tijdje mee heb gewerkt, en wat met haar aan het opbouwen was... raar is het hoe het soms loopt... een kind kan zo ineens weg zijn en niet meer terugkomen... Nu ik nog twee weken heb hoop ik heel erg dat ze terugkomen, voor hun zou dat ook het beste zijn ... kan alleen maar afwachten.

afgelopen week heb ik een gesprekje gehad met Lea, mijn stagebegeleidster. Ze wilde graag nog wat van me zien voor ik wegga. daarom stelde ze voor om behalve individueel met Victor en Ezequiel te werken, ook samen met ze te werken. met hen ga ik deze laatste weken nog intensief werken aan een toneelstukje, wat Lea en (als ze durven) bijvoorbeeld Lupita, vrijwilligers of kinderen gaan bekijken. We hebben al wat geoefend en ben benieuwd wat het eindresultaat zal zijn. :)

Afgelopen zaterdag zijn we naar een meer in de buurt van Colima gegaan, Annemiek, Marielle en haar moeder die hier op bezoek was, en ik. Het was heel mooi daar, en dichtbij de vulkaan, je kon jammer genoeg niet zwemmen omdat het stilstaand water was en eeecht stonk, maar we hebben lekker in het zonnetje gezeten, en daanra paardgereden om het meer :P Vond het best wel eng in het begin, omdat je over van die keien moest dus ik dacht de hele tijd ohoh, straks struikeltie ofzo, maar na een tijdje hadden we de smaak wel te pakken en gingen we hard dat meer rond Was echt lang geleden dat ik dat gedaan had. En spieeerpijn de dagen daarna!! pfff :P

Zaterdagavond gingen we naar Olympus, was een electrofeest, de muziek was goed maar het was zo rustig, beetje jammer. toen zijn we doorgegaan naar een feestje net buiten colima, en ik vind het zo vet dat ik dat nog heb meegemaakt! Was gewoon buiten, midden in het bos onder de sterren, stonden boxen midden op een veld, een draaitafel en hele mooie deco's, en er werd supergoeie muziek gedraaid! iedereen stond gewoon lekker te dansen en de sfeer was relaxed :D Wist niet dat ze hier dat soort feestjes ook kenden, maar wel dus, en vind het echt heel tof dat ik er eentje van heb meegemaakt uiteindelijk :D

Verder begin ik in mijn hoofd toch steeds (on)bewust iets meer mezelf voor te bereiden dat mijn tijd er ook bijna opzit.. Nadat jasper wegging, is Rianne vertrokken, daarna Karin, daarna Raphaela en David, zondag zijn Eva en Marieke vertrokken, en ja.. then it's my turn... Het voelt zo dubbel, aan de ene kant vind ik het heel fijn om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien, en aan de andere kant vind ik het moeilijk, heel moeilijk me te bedenken dat ik straks weg ben, nu al, dus dat wordt nog wat..

Donderdag hadden we een afscheidsetentje met alle vrijwilligers, Anna, lupita en de medewerkers, voor Eva en Marieke.. Dacht ik!! kom ik die eetzaal binnen, hangt er een bord:
'goeie reis en bedankt voor al jullie hulp, Eva, Marieke, en Francis'!! Whaaaa!! daar was ik helemáál niet op voorbereid! niet dat het veel uitmaakt.. maar, het idee! dat het ook al voor mij is! ik dacht, nee nee ho is even! ik ga pas over twee weken weg, wil nog geen afscheidsetentje! :P maargoed, ooit moet ik er toch aan geloven...
en zo zijn er meer dingetjes die me er steeds aan herinneren... Onze groep neemt nu stuk voor stuk afscheid en dat ontgaat de kids ook absoluut niet.. Elke dag hangen ze weer om je nek en vragen ze wanneer je weggaat... En elke dag wordt mijn antwoord een dagje minder, en elke dag wordt het geprotesteer harder 'nee je mag niet weg, je moet blijven!', en worden de stevige knuffels nog steviger, snotterige kusjes nog snotteriger ;)..
Elke dag doen die kinderen me meer lijkt wel.. Kan soms lang naar ze kijken terwijl ze spelen, rennen, elkaar plagen, en kan er steeds weker om worden.. kleine dingetjes als de kleintjes in bed stoppen 's avonds, ze over hun hoofdje aaien tot hun oogjes dichtvallen, terwijl ze je zelfs nog terugaaien wanneer je naast hun bedje zit.. het gesmeek om nog een kusje, het opzettelijk hun dekentjes aftrappen zodat je alsnog een keertje langs hun bedje komt om ze in te stoppen...geweldig lief,en ongelooflijk veel moeilijker makend, op de dag zelf al helemaal denk ik..

maargoed, zo ver is het nog steeds niet, ben ook van plan om nog van elk moment hier te genieten.. maar misschien is het ook niet verkeerd mezelf alvast een beetje voor te bereiden op het afscheid..
Alleen dan moet ik natuurlijk de laatste tijd nog een keertje ziekig worden, grrr :( sinds zondag,nouja t gaat nu wel beter ben niet doodziek, hoopte dat het weer maar een dagje zou zijn ofzom ik kan gewoon bijna niks eten!. maargoed doe verder nog wel gewoon mn ding want ik vind het echt te zonde om mijn laatste dagen niks te doen en ziek te zijn, maar het is wel een beetje klote. maarja, morgen ben ik gewoon beter ik voel het;)

nouja lieve mensen, jullie zijn weer een beetje op de hoogte, kijk lekker nog even wat fototjes op

http://www.facebook.com/album.php?aid=63542&l=2f552&id=624344219

en mn volgende berichtje,... dan zit ik alweer bijna thuis.. of misschien al helemaal... dat zien we dan wel, wil me er nu nog niet teveel mee bezig houden als het nog even mag ;)

Liefs en tot snel!