Lobster lady says hi.

Hola amigos!!

Whoehoe wat ontzettend leuk om steeds jullie reacties te lezen :D!! Dankjulliewel, keep up the good work ;) echt superr!!

Anyway, lobster lady is typing. jaja, ik ben afgelopen weekend, nadat we naar het strand zijn geweest, KEI EN KEIHARD verbrand. zo erg zelfs, dat het tweedegraads verbrand is, volgens Mara.. Vanochtend werd ik namelijk wakker en had ik op wat verbrande plekken, bij mijn schouders enzo, allemaal kleine blaasjes, wat dus betekend dat het tweedegraadsverbrand is, hoorde ik later. ik schrok me weezenloos zondag, toen ik in de spiegel keek en zag hoe ooooonwiiiijs rood het was! zo erg had ik het nog nooit gehad! de pijn is gelukkig al een paar dagen weg, maar nu komen die blaasjes ineens aanzetten, wat ook vast niet zo'n goed teken is... Voortaan toch maar nóg beter insmeren... die zon hier is écht superscherp!

maargoed, ik leef nog, dus dat maar weer even terzijde.

Naar mijn idee vliegt de tijd hier echt voorbij, ik zit hier nou inmiddels bijna een maand, en elke dag zijn er wel allemaal dingen die ik jullie zou willen vertellen..waardoor, zodra ik voor de pc zit om een stukje voor mijn weblog te schrijven, ik echt goed moet nadenken tot ik alles weer zo'n beetje weet.. :P Mijn hoofd zit echt vol met (alsnog) nieuwe indrukken, maar ik zal eens even goed gaan graven naar de afgelopen dagen..

Er is het een en ander veranderd op het tehuis qua vrijwilligers: afgelopen week is Inès teruggekomen, zij had hier al 7 maanden gezeten, en was voor een tijdje teruggegaan naar nederland. eigenlijk is zij ook geen vrijwilligster maar gewoon medewerkster, zij blijft voorlopig hier wonen en werken, en ze is ook hier om ons als vrijwilligers te helpen met het werk hier en met vragen over schoolwerk. :)

verder is er afgelopen week nog een vrijwilligster aangekomen, Annemiek, zij woont in Amerika maar is zelf ook nederlandse:) En deze week zijn er alweer 5 anderen aangekomen: Rianne, Marieke en Eva, zij komen uit Nederland, en een stelletje: Rafaela en David, zij komen uit Duitsland.
De balans in de groep is dus ver te zoeken :P Jeremy is namelijk afgelopen vrijdag weer vertrokken naar amerika, wat trouwens heel jammer is, we missen hem wel hier.
dus nu zit wouter hier als enige, tussen een groep van inmiddels 11 vrouwen, waar nog 4 vrouwen bij komen! En dan heb je dus David, de vriend van Rafaela, maar hij is hier om af te studeren dus die zullen we niet vaak zien.

Dus de groep vrijwilligers is al best wel veel veranderd en gegroeid tot nu toe! Vanaf komende week gaan we via het 'echte' werkrooster werken, waarin iedereen ingepland staat op bepaalde tijden, bij bepaalde werkzaamheden. Ikzelf sta heel weinig ingepland op het rooster, omdat ik mijn eigen therapieëen zelf ga inplannen. Vanaf volgende week heb ik dus meer tijd om me voor te bereiden, zodat ik binnenkort kan beginnen met de eerste therapieëen! Spannend!
ik ga binnenkort ook de behandelplannen van Sandra, een vrijwilligster die hier voor mij zat, doorlezen, en de dossiers van een aantal kinderen waar ik mee wil werken. zo kan ik eventueel doorgaan met waar sandra mee bezig was, wat goed is voor de kinderen aangezien het proces veel tijd in beslag neemt, dus er zijn vast nog veel dingen om aan te werken! en verder moet ik aan de hand van dossiers etc. even kijken met wie ik nog meer ga werken. Spannend!

en verder..
vrijdag is jeremy dus vertrokken.
overdag zijn we met alle vrijwilligers, ferry en zijn vrouw ana, en lupita (de directrice van het tehuis) uit eten geweest in een typisch mexicaans restarantje in comala, een dorpje hier vlakbij. het is daar heel leuk, want tijdens het eten lopen er allemaal muziekanten rond, met typische mexicaanse instrumenten, en als je ze wat geld geeft komen ze allemaal om je tafel om wat voor je te spelen. Het idee is heel leuk, maar als er eenmaal drie bands om tafeltjes spelen, allemaal tegelijk, wordt het wel een heel chaotisch orkest.. maargoed, was leuk om mee te maken! En het was ook leuk om eens wat met ferry, zijn vrouw en lupita te doen!

daarna wilden we natuurlijk jeremys laatste avondje wat we niet ongemerkt laten voorbijgaan..
Aangezien hij hier wat vrienden en vriendinnen heeft, die we door hem ook hebbenen leren kennen, hadden we met hun allemaal afgesproken om een afscheidsfeest te organiseren voor Jeremy. dit alles zou gebeuren in het huis van één van hun, wat een heel mooi huisje in de heuvels van colima is! alles was geregeld, alle boodschappen gedaan.. er zouden zo'n 20 mensen komen..
Na de jongens wel 50 keer herhaald te hebben dat ze ons om 8 uur zouden ophalen bij het huis (mexicanen hebben niet echt besef van tijd,vandaar dat we het er even goed in wilden prenten ;)), waar wij Jeremy dan geblindoekt in de auto zouden doen, zaten we vrijdagavond allemaal wat ongeduldig te wachten in de keuken.. Heel benieuwd hoe laat ze er nou uiteindelijk zouden zijn.. tot om 10 voor 8 een van ons gebeld wordt: het was Emerson, een van die vrienden:

Emerson: 'Hé, wat gaan jullie doen vanavond?
Mara: 'Sorry? wat we gaan doen?! Jullie zouden over 10 minuten toch hier zijn om Jeremy te ontvoeren?'
Emerson: 'Ohh, nee dat is waar ook, maar dat gaat niet meer door, want het huis van Juan is vanavond bezet en dus kunnen wij er niet in, en juan kan vanavond zelf ook niet meer'

...

Nou, je kan je het verontwaardige geroep 'WAAAAAT?!?!?! Dat meen je niet, dat kan die niet maken!!' etc. wel voorstellen..
Helaas, niks aan te doen en zo gaat dat nou eenmaal hier in Mexico, je weet pas écht zeker of je afspraak/plan doorgaat als je er ook echt aan begint, en geen minuut eerder:P Dus toen hebben we Jeremy er maar bij gehaald en het hele verhaal verteld. Hij vond het idee in ieder geval heel leuk, en om toch nog wat van de avond te maken zijn we met z'n allen gezellig uitgeweest in Colima, als 'laatste avondje' met ons oorspronkelijke groepje.

De dag daarna zijn we met z'n zevenen, aangezien Annemiek toen ook al aangekomen was, naar Técoman gegaan, een stadje hier in Mexico. Het stadje zelf zag er apart uit, wel interessant om te zien, het had iets 'western-achtigs-, veel lege oude gebouwen en kleine straatjes. Daar hebben we een soort van taxi genomen, dwz. we zijn achterin een open laadbak van een busje gestapt :P zo reizen heeeel veel mensen in Mexico, je ziet altijd wel van die busjes met open laadbakken rijden waar dan de halve familie achterin zit, ook als het regent of keihard waait! Daarmee zijn we naar Pasquales, ofzoiets, gereden, een klein dorpje vlakbij Tecoman. Dit is een vrij aparte badplaats vond ik, máár, het schijnt wel 1 van de beste surfplekken ter wereld te zijn!! :D Ik vond het daar 'apart' omdat het hele strand zwart is. Het zand is heel donker waardoor je een heel ander sfeertje krijgt. Misschien ook omdat het niet zo mooi weer was, maar ik vond het er heel 'ruw' en mysterieus uitzien, ik vond het wel bijzonder om te zien!
en de golven waren zoooo gigantisch! Jammer genoeg kwamen we pas smiddags aan, want meestal wordt er sochtends vooral gesurfd, en dat is wel heel vet om te zien! Maar we hebben alsnog een paar zien surfen, en de golven schenen nog maar 'medium' te zijn, vaak zijn ze nog hoger.. Wauw!

Daar hebben we ook maar niet gezwommen, het schijnt er erg gevaarlijk te zijn als je de zee niet kent omdat er een superharde stroming is, en dus ook die gigantische golven.
zondag hebben we wél gezwommen, toen zijn we naar een plaatsje vlakbij técoman gegaan, cuyutlan. daar was het minder gevaarlijk om te zwemmen, maar alsnog wel supergrote golven en best wel sterke stroming!

maandagavond hebben we hier op het tehuis een voetbalwedstrijd gehouden: Nederland - Mexico ! Het was heel leuk om ook eens wat met de grotere jongens van het tehuis te doen. Meestal doen ze niet echt mee met de activiteiten voor de andere kinderen, omdat ze daar vaak wat te oud voor zijn, dus dit was wel een leuke manier om ook met hun wat leusk te doen. Uiteindelijk heeft Nederland glorieus gewonnen! .. al was dat stiekem vooral omdat het nederlandse team een paar goeie mexicanen had geleend, haha!

Daarnaast vind ik het gewoon superleuk om overdag met de kids bezig te zijn, deze week hebben we verschillende activiteiten binnen en buiten gedaan.. er staat bijvoorbeeld een kist vol met wol, dus hebben we bedacht dat we met wat kinderen wel armbandjes konden maken.. of een keer met de kleintjes stoepkrijten op het plein, en ze kenden zelfs 'anna-maria koekoek', het is wel te merken dat hier vaker nederlandse vrijwilligers zitten ;) Verder mogen de kids om de week of een keer zwemmen, of een keer een filmpje kijken in de bioscoop. afgelopen week hebben we gezwommen, en deze week hebben we film gekeken, overdag met de kleintjes en 'savonds met de oudere kinderen. de bioscoop is een kleine ruimte waarin een projector aan een dvd speler aangesloten staat. we leggen dan altijd allemaal kussens op de grond zodat iedereen lekker kan liggen tijdens het film kijken. De bios zat gister zo extreem vol! met een stuk of 40 kinderen + vrijwilligers was het wel superknus film kijken haha. Aan het eind, bij het opruimen van de kussens veranderde de boel algauw in 1 groot kussengevecht met z'n allen :P


Oh, ik had laatst trouwens een typische 'francis-actie', die zal ik jullie dan ook maar niet besparen.. :P
De wc op onze 'verdieping' wil nog wel eens water laten doorlopen, zodat er heel veel water verspild wordt en de tank aan het einde van de dag leeg is en er niet meer gedoucht kan worden etc.. Zo gister ook weer, toen ik dat zag wilde ik er even naar kijken omdat het anders zo zonde is van al dat water.. Er was me verteld dat je dan één of ander dopje weer goed moet doen, en dat de wc het dan weer gewoon doet. Niet moeilijk zou je denken, dus ik dacht dat maak ik wel even.
Gebogen over die bak van de wc tuurde ik naar de verschillende onderdeeltjes.. Welke zouden ze nou bedoelen? Dan maar gewoon wat proberen, even wat dingetjes verschuiven, wat draaien en duwen, dan lukt het vast wel.. tot je aan het verkeerde dopje frutselt, wat ik dus deed.. dat bleek de buis te zijn waar het water doorkwam, want nadat ik er iets té hard aan had getrokken spoot het water ineens keihard naar boven, waardoor ik kletsnat en een beetje verdwaasd een seconde bleef staan. Daarna besefte ik dat het water de hele vloer deed onderlopen, waarna ik snel mijn hand op het water deed, waardoor ik nóg natter werd omdat het alle kanten opspoot! Nou, ik dacht ik doe dat dopje er gewoon snel weer op, dus dat probeerde ik,in een lichtelijk paniekerige staat.. Het bleek geen succes, waardoor ik dan toch maar besloot toe te geven aan mijn blundertje, en snel naar de keuken te rennen om hulp te halen... inmiddels stond er al aardig wat water, dus al 'helphelp' roepend ben ik maar de gang op gestormd, waarna een paar medevrijwilligers me kwamen redden van het waterfestijn:P ze dachten dat ik een slang of grote spin op mn kamer had gevonden maar nee..:P
Ines was in ieder geval zo nuchter om de kraan uit te draaien...
zucht, dat ik dat niet even bedenk.. Toen konden we er wat rustiger naar kijken, maar ook toen kwamen we er niet uit.. Nouja, gelukkig zijn er genoeg jongens hier op het tehuis die dat soort klusjes wel even willen opknappen, morgen, of over een paar dagen, of over een paar weken...
Nouja, weer een les erbij.. ik wil heel graag bij zoveel mogelijk helpen hier, maar misschien moet ik, met mijn a-technische handen, dit soort dingen maar even aan andere mensen overlaten..


Nou, dat was wel weer even genoeg uitlachvoer.. Ik ga mijn tas inpakken want vanavond pakken we lekker de bus voor een weekendje Puerto Vallarta! Dat is ongeveer 7 uur rijden vanaf hier, en aangezien er maar 1 bus rijdt op vrijdagavond, zullen we morgen rond 6 uur sochtends aankomen in Puerto vallarta.. ben benieuwd in wat voor staat we dan verkeren, maar ik heb er zin in!

Overleven jullie de kou daar in nederland? of valt het mee? ik zal aan jullie denken hoor onder een parasolletje dit weekend.. hihi!

Maar zijn er nog nieuwtjes? hou me op de hoogte, vind het leuk om te weten hoe het met jullie allemaal gaat:)!

voor de fotos:

http://www.new.facebook.com/album.php?aid=42527&l=7d8df&id=624344219


Besos besos besos!